Plotseling heb ik het gevoel dat blockchain publieke ketens en AI grote modellen een beetje op elkaar lijken, beide zijn ze de basis van deze twee industrieën, en na een discussie met GPT bleek het best diepgaand te zijn: Gelijke punten 1. Beide zijn algemene infrastructuren, concurrentie is onvermijdelijk. Of het nu gaat om grote modellen of publieke ketens, ze behoren in wezen tot de onderliggende algemene technologie. De kernkenmerken van deze technologie zijn: hoge instapdrempel + hoge potentiële opbrengst + ecologische concurrentie. Daarom willen landen, bedrijven en fondsen allemaal hun eigen versie hebben, zelfs als de basis vergelijkbaar is, moet het opnieuw worden gedaan om onafhankelijke controle te kunnen uitoefenen. 2. Er is sprake van "herhaalde bouw", maar dit komt voort uit redelijke motieven. Wat op het eerste gezicht herhaling lijkt, is in feite een noodzakelijke differentiatie van technologie, rekenkracht, naleving en belangen. Verschillende bedrijven trainen opnieuw onder dezelfde architectuur (Transformer) omdat de gegevensprivatisering, rekenkrachtverdeling en afstemmingsrichtingen verschillen; publieke ketenprojecten worden opnieuw opgebouwd onder de voorwaarde van EVM-compatibiliteit, omdat ze moeten voldoen aan verschillende prestaties, regelgeving en economische modellen. "Herhaling" weerspiegelt geen verspilling, maar is het natuurlijke resultaat van systeemdiversificatie. 3. Beide verschuiven van "technologie creëren" naar "ecosystemen creëren". De technologische drempel is doorbroken, de echte concurrentiefocus verschuift naar ecosysteemintegratie en gebruikersbehoud. Grote modellen concurreren in applicatie-ecosystemen (Copilot, AI Agent, bedrijfsintegraties); publieke ketens concurreren in activiteitecosystemen (DeFi, RWA, L2-schaalvergroting, game-applicaties). Na technologische homogenisatie bepaalt de ecologische capaciteit het lange termijnverschil. Verschillende punten 1. De concentratie van de technische architectuur is verschillend. De trend bij grote modellen is concentratie van rekenkracht en capaciteiten - het aantal leiders neemt af, de modelgrootte en inferentiekosten zijn extreem hoog, wat uiteindelijk leidt tot een situatie van enkele grote spelers; publieke ketens zijn daarentegen modulair en gelaagd - Ethereum wordt de basis consensuslaag, met daarboven een groot aantal L2, L3 en applicatienetwerken, wat een netwerkstructuur van concurrentie creëert. 2. De rol van open source is verschillend in beide. Open source modellen (zoals LLaMA, Mistral) verlagen voornamelijk de instapkosten, maar veranderen de concentratie van rekenkracht en gegevens niet; terwijl de open source van publieke ketens (OP Stack, Polygon CDK) daadwerkelijk de ruimte voor soevereiniteit en economische innovatie vergroot, waardoor meer teams in staat zijn om nieuwe ecosystemen op de Ethereum-structuur te bouwen. 3. De richting van de commerciële logica is verschillend. De hoofdlijn van grote modellen is commerciële dienstverlening - API-abonnementen, bedrijfsoplossingen, verticale integratie; de hoofdlijn van publieke ketens is kapitaalfinanciering - tokenprikkels, ecosysteeminvesteringen, liquiditeits-economie. De eerste wordt gedreven door cashflow, de laatste door activawaardering. Samenvatting > Grote modellen en publieke ketens zijn inderdaad vergelijkbaar: beide zijn bezig met het herhalen van de basis en strijden om ecologische dominantie. Maar de paden zijn gedifferentieerd: grote modellen neigen naar centralisatie, commerciële hergebruik van open source, publieke ketens neigen naar modulariteit, gedecentraliseerd hergebruik van Ethereum. De ene streeft naar eenheid in intelligentie, de andere naar diversiteit in waarde.